ترنم قرآن

حضرت امام سجاد علیه السلام همواره جایگاه قرآن در جامعه و اهمیّت آن را تبیین می‌فرمود و خود در قرائت آن اهتمام داشت و آیه‌های آن را برای اصحابش تفسیر می‌فرمود.
دربحارالانوار، ج 46، ص 107، حدیث 102 به نقل از اصول کافی به چند حدیث در این باره اشاره شده است:

1- امام سجاد علیه السلام فرمود:« اگر تمام مردم در مشرق و مغرب عالم بمیرند، اگر قرآن با من باشد، من هرگز دچار وحشت نخواهم شد. »

2-امام سجاد علیه السلام هنگامی که آیه «مالک یوم الدین» را تلاوت می‌کرد، آنقدر آن را تکرار می کرد که نزدیک بود قالب تهی کند.

3- امام سجاد علیه السلام فرمود:« آیات قرآن خزائن علم است. پس هر گاه خزینه ای را باز نمودی برای تو شایسته است که به آنچه در آن است به دقت به آن بنگری.»

4-امام چهارم فرمود:« بر شما باد به تلاوت قرآن! چرا که خداوند بهشت را با دست قدرت خود آفرید، یک خشت از طلا و یک خشت از نقره و ملاط آن را از مشک قرار داد و خاکش را از زعفران و سنگهایش را از لوء لوء. آن‌گاه درجات بهشت را به قدر آیات قرآن قرار داد. پس هر کس در دنیا قرآن خوانده باشد، خدا به او می‌گوید:« بخوان و بالا برو.» و بالاترین درجات بهشت مخصوص پیامبران و صدیقین است.

4ـ امام چهارم فرمود:« هر کس قرآن را در مکه ختم کند، نمی میرد مگر اینکه رسول الله صلی الله علیه و آله را ببیند و منزلش را در بهشت مشاهده کند.»

در کتاب بحارالانوار، ج 52 ، ص 314 ، حدیث 8 روایت شده است :
روزی ابوحنیفه به حضور امام صادق علیه السلام رسید. امام به او فرمود:
بگو در آیه‌18سوره سبأ « سیروا فیها لیالی و ایاما ]منین»منظور کدام زمین است؟
ابو حنیفه پاسخ داد:« گمان می‌کنم مقصود، سرزمین میان مکه و مدینه است .»
امام صادق علیه السلام رو به اصحابش کرد و فرمود:« مگر مردم میان مکه و مدینه غارت نمی‌شوند و امنیت جانی دارند؟»
اصحاب گفتند: آری.

امام صادق علیه السلام پرسید:« ای ابوحنیفه، بگو در آیه‌ 97سوره آل عمران « و من دخل کان آمنا » مقصود، کدام زمین است؟»
ابوحنیفه گفت:« کعبه»
امام علیه السلام فرمود:« با وجودی که حجاج بن یوسف کنار مسجدالحرام منجنیق نصب کرد و ابن زبیر را در کعبه کشت، معتقدی که ابن زبیر در آنجا در امان بود؟
ابوحنیفه نتوانست پاسخی بگوید.

وقتی ابو حنیفه بیرون رفت، ابوبکر حضرمی به امام عرض کرد:« فدایت گردم! پاسخ این دو پرسش چیست؟
امام علیه السلام فرمود:« ای ابوبکر، آیه‌ی « سیرو فیها لیالی و آیاما آمنین » درباره‌ی زمان قائم آل محمد است و تفسیر آیه‌ی « و من دخله کان آمناً » این است که هر کس با او بیعت کند و در زمره یاران او در آید، در امان خواهد بود.
menhc.com/m

بقیه الله خیر لکم ………سوره هود آیه ۸۶ بقیه در لغت به معنی باز مانده و یادگاری است که از دیگری به جای ماند یا کسی آن را از خود به جای نهد تمامی پیامبران و پیشوایان بزرگ الهی و تمامی انباء و جانشینان انبیاء و تمامی ائمه بقیه الله هستند .

شبلنجی دانشمند اهل سنت در کتاب نور الابصار ص ۱۷۲ و علامه ابن صباغ مالکی در کتاب الفصول المهمه باب ۱۲ روایت کرده اند که : هنگامه مهدی قیام کند پشت به کعبه دهد و یارانش نزد او گرد آید پس اولین چیزی که میگوید این آیه میباشد بقیه الله خیر لکم سپس میفرماید: منم بقیه الله ….. باقی گذارده خدا و خلیفه او و حجت او بر شما پس از آن کسی بر آن حضرت سلام نمیکند

مگر اینکه میگوید :السلام علیک یا بقیه الله فی الارض (سلام بر تو ای باقی گذارده خداوند در زمینش )پرفسور هانری کولبن میگوید: شیعه تنها مذهبی است که در آن ارتباط بین آسمان و زمین با ارتباط با مهدی برقرار میباشد . آری از این سلسله عظیم و کاروان بزرگ انبیاء و اوصیا و اولیای الهی که رابط بین آسمان و زمین بوده اند فقط یه شخص باقی مانده است آری فقط یک نفر (یعنی آخرین سفیر)یک نفری که رابط بین خدا و بندگان اوست نه تنها رابط که خلیفه خداوندی و بقیه الله (باقی گذارده خداوند در زمین )است .

ان الساعه الله لاریب فیها (سوره حج آیه هفت)سیوطی مفسر اهل سنت در تفسیر خویش در مورد این آیه از سنن ابی داود از تابو سعید خدری صحابه معروف روایت کرده که رسول خدا فرموده ساعت برپای نشود تا وقتی مهدی از من در زمین به حکومت برسد قل لا ینفع الدین کفروا ایمانهم ولا هم ینظرون (سوره سجده آیه ۲۹ ) بگو روز پیروزی و فتح کسانی را که کفر ورزیدند ایمان آوردند سود نبخشد و به آنان مهلت داده نخواهد شد حافظ قندوزی از علمای اهل سنت حنفی در تفسیر این ؟ آیه روز فتح و پیروزی را روزی میداند که برقائم گشوده میشود (به تسخیر او در می آید ) و هیچ کس را که قبل از آن مومن نبوده است نزدیک شدن به ایمان سود نبخشد ( ینابیع الموده ص۵۱۱ )فلا اخذ بالخنس( تکویر آیه ۱۵)…. پس سوگند یاد نکنم به بسیار پنهان شونده : حافظ قندوزی (حنفی )میگوید که : خنس امامی است که پنهان شود سپس مانند شهاب درخشنده آشکار شود (ینابیع الموده ص ۵۱۵ )

امام حسین (ع) انسان کامل و تجلی آیات قرآن است . آیات متعددی همچون آیه ی مباهله؛ آیه ی تطهیر؛ آیه ی مودت؛ سوره ی هل اتی؛ آیه ی اولی الا‌مرو….بدون شک درشأن او و دیگر اهل بیت(ع) است. سوره ی مبارکه فجر نیز به دلیل وجود آیه ی ” یا ایتها النفس المطمئنة ارجعی الی ربک راضیة مرضیة فادخلی فی عبادی وادخلی جنتی” به سوره امام حسین (ع شهرت یافته) است. از طرف دیگر حرکت و نهضت او کاملا منطبق بر آیات قرآن است.
همچنین عظمت شخصیت و نهضت امام حسین (ع) در احادیث و روایات پیامبر اکرم(ص) و ائمه طاهرین از زوایای متعددی منعکس شده است.حضرت فاطمه زهرا(ع) فرمود:به هنگام تولد حسین(ع)، پدرم رسول خدا(ص) بر من وارد شد. من فرزندم را در پارچه‏ای زرد رنگ پیچیده، به دست حضرت دادم پیامبر پارچه را به دور انداخته و فرزندم را درون پارچه سفیدی پیچیده، سپس فرمود:ای فاطمه، او را بگیر! او امام و پسر امام و پدر نه امام است، از صلب او امامان پاک به دنیا می‏آیند که نهمین آنان قائم آنهاست.( آیت‌الله محسن امین، فی رحاب ائمه اهل البیت، ج 3، ص 101)
از آن‌جا که قرآن کریم این کتاب نجات بخش الهی بعد از پیامبر به دست امویان و عوامل آن‌ها مطابق میل و منافعشان تفسیر می‌شد؛ امام حسین(ع) رسالت احیای قرآن را با پیام بلند عاشورا آغاز کرد أین‌بار قرآن از حنجره امام حسین(ع) تلاوت شد و رسوم جاهلیت را در هم شکست و خفقان جامعه آن روز مسلمانان را از بین برد و ایشان را از خواب غفلت بیدار کرد. خود ایشان درباره احیاگری قرآن می‌فرماید:«شما را به زنده ساختن آیات قرآن و از میان بردن بدعت‌ها فرا می‌خوانم، اگر دعوت مرا بپذیرید، به راه راست و هدایت خواهید رسید.»( ابوالقاسم حالت، کلمات قصار امام حسین(ع)، ص 75)

قرآن کریم در بیانات امام حسن مجتبی
امام حسن عليه السلام بعد از بيعت مردم، فرمود: ما حزب پيروز خداييم نزدیکترین خاندان پيامبريم. اهل بيت پاكيزه و پاك اوييم و «احدالثقلين الّذين خلّفهما رسول الله صلي الله عليه وآله وسلم في امّته والثاني كتاب الله فيه تفصيل كل شي ء «لايأتيه الباطل من بين يديه و لا لامن خلفه»( بحارالانوار،ج 43، ص 359؛ شيخ طوسي، ص691)
و يكي از آن دو گران سنگ هستيم كه رسول خدا در امّت خود به يادگار نهاد و دومي آن، كتاب خداست كه «در آن بيان هر چيز است و از پيش روي آن و از پشت سرش باطل به سويش نمي آيد.»
همچنین ایشان قرآن کریم را امام هدایت معرفی نموده و می فرمایند:
«ما بقي في الدنيا بقيّة غيرهذا القرآن فاتّخذوه اماماً يدلّك علي هداكم و إنّ احقّ النّاس بالقرآن من عمل به و إن لم يحفظه و أبعدهم منه من لم يعمل به و إن كان يقرأه(کشف الغمه،ج1،ص573؛ارشادالقلوب،ص179)
« در دنيا غير از اين قرآن چيزي نمانده است. پس آن را امام خود قرار دهيد تا شما را به هدايت راهنمايي كند. سزاوارترين مردم به قرآن كسي است كه به آن عمل كند، هرچند آن را حفظ نكرده باشد و دورترين فرد از قرآن كسي است كه به آن عمل نكند، هرچند آن را بخواند.»
امام حسن عليه السلام راجع به قرآن کریم در قیامت فرمود::
«إنّ هذا القرآن يجي ء يوم القيامة قائداً و سائقاً يقود قوماً الي الجنّة أحلّوا حلاله و حرّموا حرامه و آمنوا بمتشابهه و يسوق قوماً الي النّار ضيّعوا حدوده و احكامه و استحلّوا محارمه (بحارالانوار،ج78،ص112وج92،ص32)؛ اين قرآن در روز قيامت در حالي كه راهبر است مي آيد؛ مردمي را كه حلال قرآن را، حلال و حرام آن را، حرام گرفته اند و به متشابه آن ايمان آورده اند، به بهشت رهنمون مي شود و مردمي را كه حدود و احكامش را ضايع كرده اند و حرامهايش را روا شمرده اند، به آتش مي اندازد.»
ایشان راجع به شفا بودن قرآن می فرماید:
إنّ هذا القرآن فيه مصابيح النّور و شفاء الصّدور فليجل جال بضوءه و ليلجم الصّفة قلبه، فانّ التّفكير حياة القلب البصير كما يمشي المستنيرفي الظلمات بالنّور(بحارالانوار،ج78،ص112وج92،ص32) چراغهاي نور و شفاي سينه ها در اين قرآن است. پس بايد سالك، در نور آن راه بپيمايد و با اين ويژگي، دل خود را لگام زند؛ زيرا اين انديشيدن حيات دل بيناست، همان گونه كه آدمي در تاريكي ها با نور روشنايي مي گيرد.»
امام حسن عليه السلام در ضمن موعظه اي طولاني پيرامون تمسّك به قرآن فرمود: «واعلموا علماً يقيناً أنّكم لن تعرفوا التقي حتّي تعرفوا صفة الهدي و لن تمسّكوا بميثاق الكتاب حتّي تعرفوا الذي نبذه و لن تتلوا الكتاب حقّ تلاوته حتّي تعرفوا الذي حرّفه فاذا عرفتم ذلك عرفتم البدع والتكلّف و رأيتم الفرية علي الله و التحريف و رأيتم كيف يهوي من يهوي و…(تحف العقول،ص227)؛ يقين داشته باشيد تا ويژگي هدايت را نشناسيد، تقوا را نخواهيد شناخت و تا آناني را كه قرآن را پشت سر انداختيد، نشناسيد، به پيمان قرآن نتوانيد آويخت و تا تحريف كنندگان قرآن را نشناسيد، آن را چنان كه حقّ تلاوت آن باشد، نخواهيد خواند. پس وقتي اينها را شناختيد، بدعت ها و پيرايه ها را نيز خواهيد شناخت و افتراها بر خدا و تحريف را مي بينيد و پي مي بريد آن كه سقوط كرد، چگونه سقوط نمود.